روز یکشنبه، خبر آمد که ایران به اجلاس امنیت شرمالشیخ مصر درباره عراق خواهد رفت. ایرنا نوشت که این خبر در مذاکره تلفنی رییسجمهوری ایران با نخستوزیر عراق اعلام شده و ایسنا گزارش داد طرف تماس گیرنده ایران بوده است. مساله از آن رو حایز اهمیت تلقی شد که علی لاریجانی صبح یکشنبه در سفری اعلام نشده به عراق رفته و انتظار بر آن بود که اگر قرار است تا موافقت ایران با شرکت در شرمالشیخ اعلام شود به این سفر موکول گردد؛ و صد البته چنین نشد.
فواره چون بلند شود... ضربالمثل مشهوری است و گوشهای از یک داستان قدیمی. همین و بس.
از آبها به بعد
روزی که دانش لب آب زندگی میکرد/ انسان در تنبلی لطیف یک مرتع/ با فلسفههای لاجوردی خوش بود
در سمت پرنده فکر میکرد/ با نبض درخت او میزد/ مغلوب شرایط شقایق بود
مفهوم درشت شط در قعر کلام او تلاطم داشت
انسان در متن عناصر میخوابید/ نزدیک طلوع ترس بیدار میشد
اما گاهی آواز غریب رشد در مفصل ترد لذت میپیچید / زانوی عروج خاکی میشد
آن وقت انگشت تکامل/ در هندسه دقیق اندوه تنها میماند
دکتر سیدحسین نصر، دیروز در پیامی به کنگره بینالمللی مولانا و دین، توصیفات زیبا و جالبی درباره مولانا جلال الدین بلخی، شاعر و عارف شهیر ایرانی ارایه کرده است.
متن این پیام کوتاه، اما خواندنی را در اینجا میتوانید ببیند.
اخراجیها را ندیدهام و علیرغم همه درگیری که با ماجرای این فیلم داشتهام (از ماجرای مصاحبه حمید باباوند با مسعود دهنمکی در ویژهنامه نوروزی همشهری گرفته تا ...) دست و پایم به دیدناش نمیرود؛ حتی یکبار تا جلوی سینما هم رفتم و صف بود و بیخیال شدم. تا حالا خیلیها داستاناش را تعریف کردهاند، کپی پردهایاش را (که دهنمکی گفته است شرعا راضی نیست دیده شود) آوردهاند، درباره شوخیهای بیادبانه و بیمزهاش گفتهاند، ماجرای چند لات را که یکشبه متحول میشوند به سخره گرفتهاند و حرفهای فراوان دیگر، اما گویی قرار نیست جنجالسازیهای دهنمکی تمام شود. مدام درباره فیلماش مصاحبه میکند، از گفتوگو درباره گذشتهاش پرهیز دارد، نگران جایزه نگرفتن از جشنواره شده است، همه مطبوعاتیها را به توطئه متهم میکند و... بدبینانهاش همان راهی را میرود که برخی دیگر از همین نسل در سالهای دهه شصت و هفتاد رفتند و حالا در گوشهوکنار دنیا، برای مردمان تهدیدست مدرسه میسازند!
میترسم از آن که بانـگ آید روزی... کای بیخبران راه نه آنست و نه این