هزاران چشم در سراسر ایران و جهان، مشتاق چشم دوختند به جعبه جادو، تا از هزار توهای دیجیتال لحظه ای را ببینید برای شادمانی، مرهمی بر غمی و شاید هم عبور از منزلی. اما نشد؛ تیم ایران باخت، آن هم در نمایی نزدیک از وضع موجود ما در جهان. یعنی آن هنگام که راه را در ظاهر بر مدار غربیها رفتیم، باختیهایم و میبازیم و خواهیم باخت.
بگذریم که جماعتی (...)، چه ببریم و ببازیم به خیابانها میریزند و شیشه میشکنند و پا میکوبند. همه چیزمان به همه چیزمان میآید و تا نخواهیم دور فرو بسته فعلی را (با اجازه از کارشنانسان محترم ورزشی!) را بشکنیم، همواره چنین خواهد بود... یادمان نرود، اگر هم میبردیم باز هم در صورت مساله تغییری حاصل نمیشد؛ اشکال در ما و نسبت ما با جهان نو است و این را باید تغییر داد.