مهر در راه است، همین امروز یا فردا. سال‌هاست که دیگر طعم روز اول مهر از یادهامان رفته، با آن ترانه‌های شادمانه و اوهام کودکانه؛ حالا تلویزیون فقط صف طویل خریداران لوازم التحریر را نشان می‌دهد و جشن بی‌رمق شکوفه‌ها و عاطفه‌ها را. گویی تمام تبلور مهر، در همین مسابقه خرید و فروش است و نمایش رنگ‌و رو رفته کمک به هم‌نوع. ابرها هم کمی نامهربان‌تر شده‌اند و فعلا که خبری از آمدنشان نیست. شاید که «مهر» در راه باشد...

امام صادق (ع):

یقول اللّه عزوجلّ: مَن اِستنقذَ حیراناً من حیرتهِ سَمَّیتُهُ حمیداً واسکنتهُ جنّتی.

هر کس فرد حیرانى را (خواه متحیر در امور دینى و خواه در امور دنیوى و یا مسائل شخصى) از تحیّر و سرگردانى نجات دهد، خداوند متعال او را ستوده و در بهشت برین خود جاى دهد.

تحف العقول، صفحه 382

جمعی متفکرند اندر ره دین... جمعی به گمان فتاده در راه یقین
می ترسم از آن که بانگ آید روزی... کای بی خبران راه نه آن است و نه این

حکیم عمر خیام

بزرگ است و از اهالی امروز...

دوستی اس.ام.اس زده:‏ «پنجمین سال‏روز حماسه غرورآفرین 11 سپتامبر، بر شما هم مبارک‏باد.... دوست‏دار شما: اسامه بن لادن.»

چهار سال پیش هفته‏نامه آینده‏سازان در سال‏گرد 11 سپتامبر، تیتر زد: «آمریکایی عزیز!» و زیرش هم لیدی داشت که شمع روشن کردن برخی‏ها در میدان محسنی (برای کشته‏شدگان آمریکایی) و سکوت‏شان در برابر کشتار مردم افغانستان (در حمله ایالات متحده به طالبان) را مقایسه و نقد کرده بود؛ تیتر و لیدی که انگشت اتهام «سکولار»بودن را به ارمغان آورد و تعلیق موقت انتشار مجله را. و حالا در این سال و ماه‏ها مدام صدای «آمریکایی عزیز» گفتن به گوش می‏رسد، بدون هیچ اتهام و برچسبی.

دوستان در پرده می‏گویم سخن... گفته خواهد شد به دستان نیز هم.