قبلا نوشته بودم که حرفهایی درباره جشنواره بیست و چهارم بود که به دلایلی چاپ نشده بود، حالا بخش اصلی آن در کیهان آمده است که نام در سوگ سینما را برخود دارد.

چند کلمه ای هم درباره بحران اتمی نوشتم و تحلیلی کوتاه بر پیامهای راهپیمایی 22 بهمن. هر دو هم استوار بر این گمانه که ایرانیان را با چوب تهدید نمی توان از میدان به در کرد.

درباره اعلام اسامی مفسدان اقتصادی هم حاشیه های زیادی بوجود آمده، قصد داشتم تا چیزهایی بنویسم که دو جمله ویژه حضرت امیر را دیدم و یادداشت مفسدان اقتصادی و داغی که نمی بینند را نوشتم.

هفته پیش روزهای پرکاری ام در سایتها بود و احتمالا چند روزی کم کاری و سکوت در پیش. یا حق.