نمی‌دانم فوتبال از چه سالی به چنین تب عالم‌گیری مبدل شده است و هر سال که می‌گذرد دریغ از پارسال! درست مثل این روزها که کلید طلایی تمام اتفاقات روی شاخ این توپ چرخ می‌زند و همه چیزمان فوتبالی شده است... بستنی، پفک، تلویزیون و سیاست ایرانی‌ها با فوتبال درآمیخته و تا تار و پود وجودمان نفود کرده است؛ عیبی نیست؟! تازگی‌ها هم برخی آن را تفسیر عرفانی می‌کنند و حرف‌هایی می‌زنند که از کله آدم دود بلند می‌شود.

سال‌ها پیش کاریکاتوری دیده بودم که چند محکوم به اعدام را با طناب بر گردن نشان می‌داد و ماموران آماده برای اعدام که پاهاشان را روی چهارپایه کوچک زیر پای محکومین گذاشته بودند، اما محکومان بی توجه به چوبه دار، چشم دوخته بودند به پرده آخر سالن که رویش نوشته بود: "WORLD CUP".