دیروز مراسم سخن‌رانی اکبر هاشمی رفسنجانی، رییس جمهور پیشین در قم بر هم ریخت؛‌ اتفاقی که در طول سال‌های پس ازدوم خرداد با تعرض به برنامه‏هایی که وی در آن حضور داشته - بهار سال گذشته در ایام انتخابات و طبق برخی شایعه‏ها، حتی چند هفته پیش در یک مراسم عمومی- چند باری تکرار شده است.

آن‌چه دیروز برخی به اشاره از سیمای هاشمی در پخش زنده تلویزیونی دریافتند، واقعه ای بود سخت ناممدوح؛ چرا که اولا در صحن و سرای بانو حضرت معصومه (س) انجام گرفت، ثانیا لبه تیز اتهام درباره بانیان تشنج به سوی هواداران یک جریان روحانی دیگر متوجه شده است، ثالثا حرمت اما‌م‌زاده با متولی آن است و اگر در قم حرمت روحانیون را نگه ندارند، در جاهای دیگر چه؟

هاشمی در پشت سر، جملات و عبارات تمجیدآمیز بسیاری از امام و رهبر دارد؛ مرد امروز و دیروز نیست و با این وهن‌ها نه تنها از اعتبارش کاسته نمی‌شود، بلکه بر شانش هم افزوده خواهد شد. نگارنده با حفظ حق تحفظ خود نسبت به او و تایید بخشی از انتقادات موجود، بر این باور است که باید از چنین حرکات ناشایستی به جد احتراز کرد؛ به ‌ویژه در برهه حساس کنونی که ضربه به هاشمی، به عنوان فردی موثر در سیاست خارجی، سایه‌ سردش را بر سر منافع کشورش خواهد ‌گسترانید.