حزبالله در گیر یکی از دشوارترین نبردهای سیاسی – نظامی سالهای اخیر شده و در حالی که از حمایت اندکی در میان کشورهای عربی برخوردار است، یک تنه در برابر غول اسراییل ایستاده است. پیشتر گفته شد که حزب الله عصاره انقلاباسلامی است و در عالم کنونی، عمق استراتژیک جمهوری اسلامی. چه بخواهند و چه نخواهند، سرنوشت ما با این گروه چریکی دوستداشتنی، گره خورده است و انصاف این است که تا آنجا که میشود یاریاش کنیم. قلم نشد، با سلاح و قدم نشد، با دعا.
حافظ، شاعر دیروز و امروز نیست. شاعر همه زمانههاست و بیشتر که آدمی، "آدمی در عامل خاکی نمیآید بدست... عالمی از نو بباید ساخت، وز نو آدمی" را مرور میکند، فهم عمیق حافظ از هستی، جان را چنان از خود رها میکند، که در میمانی که او کجاها را دیده و ما کجا را؟... عمر، مثل یک اتفاق زودگذر، در گذر است و عقربه بزرگ، نفسزنان، لاشهاش را روی سر عقربه کوچک ساعت، پهن میکند و ما در مدار بسته، میرویم و میآییم... سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق… چه سود، چون دل دانا و چشم بینا نیست
حزبالله جوهره و ثمره انقلاب اسلامی است؛ بی تردید. درهم بکوبد یا درهم کوبانده شود، پیروز است و در قلبها فرمانروا. و سید حسن نصرالله، رشیدترین رهبر عربی دهههای اخیر.
خدای ایشان را حافظ باد...