اسفندیار رحیم مشایی حدود 2 ماه پیش حرفهایی غیرمنتظره درباره اسرائیل بر زبان آورد که خشم بسیاری از اصولگرایان و اصلاحطلبان را برانگیخت. این سخنان مورد اعتراض وسیع مراجع تقلید، مجتهدان عضو مجلس خبرگان و نمایندگان مجلس مواجه شد که همه یکصدا خواستار برکناری رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شدند. حال آنکه رئیسجمهوری اصلا به این اعتراضات اعتنایی نکرد و حتی تلویحا از مشایی حمایت هم کرد. مجلس ناراضی از موضع محمود احمدینژاد کوشید تا با تصویب طرحی سازمان مشایی را از حوزه ریاستجمهوری منفک و به وزارت ارشاد ملحق کند تا بدینوسیله امکان اعمال فشار بر او را بهدست آورد. حالا یک نماینده تهران که جزو فهرست دولت برای انتخابات بود و گویی کاری جز حمایت از دولت در مجلس ندارد، 146 نماینده تایید کننده این طرح را لجوج خوانده و آنها را جنجال آفرین خوانده است. براستی چه کسی در این لجاجت به خرج داده است؟