روزهای آخر سال با همه شلوغی و کسل کنندگی‏اش، برای مطبوعاتی‏ها همراه با اتفاقات جالبی است که مهمترین‏اش، چاپ ویژه‏نامه‏های نوروزی است. ویژه‏نامه‏هایی خوش و آب رنگ که توصیه می‏کنم دیدن‏شان را از دست ندهید. یکی ‏ویژه‏نامه‏های همشهری است که زحمت‏اش را رسالت بوذری کشیده و هم سرمقاله خوبی برایش نوشته و هم دوبیتی‏های شهرام شکیبا در آن، خواندنی است؛ دوستان دیگری هم آنجا نوشته‏اند که دست‏شان درد نکند. دیگر ویژه‏نامه‏ نوروزی سروش است که با گرافیک خوب سید علیرضا میرزا مصطفی و کاعذ مرغوب‏اش، بسی جالب توجه است. ویژه‏نامه‏های جام‏جم و شرق و قدس (به همت بهروز فرهمند و همراه با یادداشت تازه و زیبایی از استاد سیدمهدی‏شجاعی) و پاس‏جوان و اعتماد‏ملی را هم حتما باید دید و باید به همه‏شان خسته نباشید گفت...

اما نکته‏ای کمی خود را به رخ می کشد و آن هم شباهت فراوان این ویژه‏نامه‏هاست به هم، به خصوص آن‏ها که عطر و طعم سیاسی‏شان بیشتر است؛ صرف نظر از صفحه‏آرایی مناسب و برخی مطالب خلاقانه (و صد البته یادداشت‏ها، گزارش‏ها و مصاحبه‏هایی که برای هر کدام‏شان تلاش فراوانی شده است) نوع ترکیب‏بندی مطالب و موضوعات و ادبیات، تا حدی یکسان شده که در برخی موارد می‏توان سوژه ویژه‏نامه بعدی را حدس زد! و حتما این نکته پاسخی روشن دارد که محدوده موضوع مشترک به ناچار ترکیب مشابه را موجب می‏شود. پاسخی که باید درباره‏اش بیشتر تامل کرد، شاید راه حل‏هایی داشته باشد.

تذکر: تقریبا به دلیل حجم بالا، بعید است بتوانید این ویژه‏نامه‏ها را در سایت‏شان ببینید!