در و دیوار شهر، پر از اعلان های مربوط به آغاز سفر کاروان های مختلف برای بازدید از مناطق جنگی جنوب است و امسال مسوولان وعده 2 میلیون شدن تعداد همراهانشان را داده اند. اما دو نکته کمی نگران کننده و آزار دهنده است: اول آنکه بخش بزرگی از متولیان این اردوها، بیش از آنکه دغدغه شان میزان بهره بردای معنوی (ترکیب مناسب دیگری به ذهنم نرسید) بچه ها از سفر باشند، دنبال بودجه و دیگر ملزومات اجرایی اند و در نهایت گویی هدف سفر گم می شود. دوم هم اینکه در این سفر چند روزه، هیاهوی چند تروریست و وابسته، دعوای عرب و عجم را باب می کند و غافل می مانیم که چه بر سر این مردمان زجر کشیده آمده و چرا مناطقی چنین حاصلخیز، در فقر دست و پا می زنند؟ حواسمان باشد، بعدها ما را به مواخذه نگیرند که چرا رفتیم و همه آنچه را که باید ببینیم، ندیدیم.