قبل از اينكه متن را كامل و تا آخر بخوانم ... نه اول از همه بايد بگويم سلام تا دير تر نشده ... ماكه ياعلي هم گفته ايم باهم چه رسد به سلام و بعد بگويم قبل ا زاينكه مطلب شما را در خصوص فو تبال بخوانم بايد بگويم نقطه مشترك در ما اتفاقآ همان فوتبال است نه به مفهوم لغوي آن بلكه به معني يكي بودنمان با تيم ملي كه از قرار شده تيم ميلي كه هر كه هر وقت هر كاري مي كند و به حساب تيم ما مي گذارند ... اشكالي ندارد فقط حسنش اين است كه من اصلآ‏اهل فوتبال نيستم بلكه ايراني ام و عشق به وطن مرا به دنبال تيمم مي كشد ... حالا اينكه چه بگويم تيم ملي ما گل نزد و به فينال نرفت چه مهم است ... مهم بودن ما در جام جهاني است كه بوديم به ياري خدا و اينكه البته بازي دوم را كه با پرتغال بود را نگاه كردم ... به نظر من كه زيبا و بسيار خوب بود مثل آوازي بود به وسيله گروه كر خوانده مي شد ولي خوب رهبر اركستر تماشاچي ها را رهبري مي كرد كه به زور لذت ببرند ... در حالي كه تماشاچي ما بدون اين رهبري هاي نابخردانه هم از وجود بچه ي خودش كه روي صحنه هنر نمايي مي كند لذت مي برد ... پس بگذار رهبر اركستر هر كاري مي خواهد بكند ... قربان فرزندگل خودم بروم