عيد رمضان آمد و ماه رمضان رفت صد شکر که اين آمد و صد حيف که آن رفت... حافظ
شانه به شانه صف مي‌کشند. دست‌هاي نياز که به سمت آسمان بلند مي‌شود. زمزمه اللهم اهل الکبرياء و العظمه و اهل الجود و الجبروت اوج مي‌گيرد. احساس مي‌کني پاهايت از زمين خاکي جدا شده و در فضاي ديگري سير مي‌کني. فضاي خلوص، تسليم و تقوا. اين حس، پاداش يک‌ماه روزه داري خالصانه متقين است که نصيب مومنين حقيقي مي‌شود. شيريني که به دهان مي‌بري و کامت در روز عيد شيرين مي‌شود نشانه اين است که در مابقي ايام سال نيز بايد به شيريني‌ها، خوبي‌ها و خلوص رمضان وفادار بماني. اجازه ندهي که تلخي گناهان ريز و درشت، دامن زندگي و ثانيه‌هايت را بگيرد. خوب بودن فقط مختص يک‌ماه نيست. خوب بودن را در سراسر زندگي به همراه داشته باش. اللهم اني اسئلـک خير ما سئلـک به عبادک الصالحون و اعوذ بـک من ما استعاذ منه عبادک المخلصون.
